Goed Nieuws! Aantal opgesloten kinderen in Nederland één van de hoogste in Europa

Goed nieuws! Maar wat wordt ik er str. ziek van!

Persbericht Geen kind in de cel
Aantal opgesloten kinderen in Nederland één van de hoogste in Europa
5 maart 2008

Nederland sluit veel kinderen op in justitiële jeugdinrichtingen, in vergelijking met België, Frankrijk, Engeland en Wales.

Dit blijkt uit het internationaal rapport Violence against Children in Conflict with the Law dat op 5 maart 2008 is gepubliceerd.

Het rapport benadrukt dat de vrijheidsbeneming van kinderen in strijd is met het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind als het niet gehanteerd wordt als uiterste maatregel.

Het onderzoek is verricht door Defence for Children International Nederland in samenwerking met de Howard League for Penal Reform (Verenigd Koninkrijk), Defence for Children International België en Defence for Children International Frankrijk.

Projectleider Sharon Detrick concludeert: ‘’In alle vier de onderzochte landen stijgt het aantal opgesloten kinderen. Nederland blijkt één van de koplopers te zijn in Europa.’’

De capaciteit van justitiële jeugdinrichtingen in Nederland is in tien jaar tijd verdubbeld.
In 1997 waren er 1410 plaatsen beschikbaar. Dit aantal is in 2006 uitgegroeid tot 2753. Op 1 januari 2006 verbleven 1177 kinderen in een justitiële jeugdinrichting. Over het hele jaar 2006 werden 4726 kinderen van hun vrijheid beroofd.

In Engeland en Wales verminderde het aantal geregistreerde overtredingen van kinderen tussen 1994 en 2004, het aantal kinderen dat werd veroordeeld tot detentie nam echter toe met 90%.
Engeland en Wales telden op 20 juli 2007 in totaal 2942 gedetineerde kinderen.

Uit het onderzoek blijkt dat kinderen in gesloten inrichtingen een hoog risico lopen om met geweld in aanraking te komen, bijvoorbeeld met geweld door personeel uit de inrichting, politie, medegedetineerden en zelfbeschadiging.

Het beleid ten aanzien van jongeren die in aanraking komen met justitie wordt steeds repressiever. Hardere straffen zijn ingevoerd. Ook is het in Nederland, België en Frankrijk nog altijd mogelijk het volwassen strafrecht toe te passen bij zestien- en zeventienjarigen die ernstige misdrijven begaan. In Engeland en Wales kan dat zelfs al vanaf de leeftijd van tien jaar.

‘’De veiligheid in justitiële jeugdinrichtingen is zorgwekkend’’, zegt onderzoekster Maartje Berger. ‘’In Nederland is dit eerder onderkend in een rapport van de Inspectie Jeugdzorg samen met andere Inspecties. Nederland springt er ook uit bij het toepassen van afzonderingsmaatregelen, waarbij kinderen veelvuldig meerdere dagen in een isoleercel of op hun eigen kamer worden geplaatst.

In Engeland en Wales wordt vooral gerapporteerd over het regelmatige gebruik van dwang(middelen), waarbij kinderen soms (ernstige) verwondingen oplopen. In alle vier de landen hebben opgesloten kinderen klachten over visitatie.’’

Officiële gegevens die gepubliceerd worden door de overheidsinstanties geven nauwelijks informatie over geweld tegen kinderen in gesloten inrichtingen.
De dataverzameling in alle landen moet sterk verbeterd worden.

Het onderzoek benoemt twaalf geweldsindicatoren ten aanzien van kinderen die van hun vrijheid zijn beroofd. Het gebruik van deze indicatoren zal, samen met de recente jeugdstrafrechtindicatoren van Unicef en de UN Office on Drugs and Crime, bijdragen aan verbeterd statistisch onderzoek in de landen en maakt vergelijkend onderzoek mogelijk.

De beschikbaarheid van betrouwbare en transparante data is nodig ter verbetering van beleid en wetgeving om de kinderen in gesloten inrichtingen beter te beschermen.

Kwantitatieve indicatoren

1. Kinderen in detentie: aantal kinderen in detentie per 100.000 kinderen.
2. Kindersterfte in detentie: aantal sterfgevallen onder kinderen in detentie, per 1.000 gedetineerde kinderen.
3. Zelfbeschadiging: percentage van kinderen in detentie die slachtoffer zijn van zelfbeschadiging gedurende een periode van twaalf maanden.
4. Seksueel misbruik: percentage van kinderen in detentie die slachtoffer zijn van seksueel misbruik gedurende een periode van twaalf maanden.
5. Scheiding van volwassenen: percentage van kinderen in detentie die niet volledig gescheiden zijn van volwassenen.
6. Isolatie of afzondering: percentage van kinderen in detentie die isolatie of een afzonderingsmaatregel hebben ervaren minstens een keer gedurende een periode van twaalf maanden.
7. Contact met ouders en familie: percentage van kinderen in detentie die bezocht zijn door, of een bezoek hebben gebracht aan ouders, voogd of een volwassen familielid, gedurende de laatste drie maanden.
8. Exit interviews: percentage van kinderen die bij hun vrijlating vertrouwelijke gesprekken hebben gehouden met een onafhankelijke autoriteit.

Beleidsindicatoren

9. Regelmatig terugkerende onafhankelijke inspecties: aanwezigheid van een systeem dat regelmatige en onafhankelijke inspecties garandeert aan alle (jeugd-) detentiefaciliteiten/ percentage van (jeugd-) detentiefaciliteiten die een onafhankelijke inspectie hebben ondergaan in de laatste twaalf maanden.
10. Klachtmechanismen: aanwezigheid van een klachtensysteem voor kinderen in detentie/ percentage van (jeugd -) detentiefaciliteiten dat een operationeel klachtensysteem hebben.
11. Beperkingen in het gebruik van dwang en geweld: het bestaan van gespecialiseerde normen en regelgeving over het gebruik door personeel van dwang(middelen) of geweld ten aanzien van kinderen die van hun vrijheid beroofd zijn/ percentage van kinderen in detentie die het gebruik van dwang of geweld door personeel hebben ervaren minstens een keer gedurende een periode van twaalf maanden.
12. Gespecialiseerde disciplinaire procedures en maatregelen: het bestaan van gespecialiseerde normen en regelgeving over disciplinaire procedures en maatregelen ten aanzien van kinderen die van hun vrijheid beroofd zijn/ percentage van kinderen in detentie die een disciplinaire maatregel hebben ervaren minstens een keer gedurende een periode van twaalf maanden.