zaterdag 12 januari 2008

Meisjes bescherming en de vraag

Meisjes'bescherming' 2: De Goede Herder

Ik was 14 toen ik naar een tehuis in Velp ging. Tussen mijn ouders was niet alles koek en ei en ik liep vaak van hun weg. Mijn moeder heeft er voor gezorgd dat ik naar een gesloten inrichting moest. 'De Goede Herder' in Velp.

Daar zeiden ze dat we klaargemaakt moesten worden voor de maatschappij.
Je kon daar naar school: typen, koken en engels leren. Ze waren heel streng.
Een keer had ik sigaretten achtergehouden en zat op de trap te roken. Toen de sigaret op was, was ik in slaap gevallen met m'n hoofd tegen de schouder van m'n vriendin.
Ik werd beschuldigd van lesbiese toestanden en moest daarvoor en voor het roken een oud aardappelenhok in. Daar lag zand in, wat wel warm was, en je moest je uitkleden en kreeg dan een wit lang kleed aan.
Ik heb daar anderhalve dag ingezeten. Dat mag helemaal niet, zo lang opgesloten worden.

We mochten helemaal niet met elkaar praten, alleen wanneer er leiding bij was. Ze waren bang dat we met elkaar plannen zouden beramen om weg te lopen. Soms kon ik wel met andere meisjes op de wc praten. Ik vond het er heel vreselijk.

Mijn voogdes was wel een aardig mens, maar ze mocht alleen voor in het huis zitten, en de direktrice praatte altijd op haar in. Ik heb gezegd: Kom maar eens kijken achter in het huis. Ze schrok zich rot toen zij de tralies zag en de werkafdelingen zag waar we de hele dag moesten strijken voor de buitenwereld en voor het klooster.

Ze vond het net een gevangenis. Toen heeft ze gezorgd dat ik naar een tehuis voor werkende meisjes mocht. Dat was in Roermond. Er waren geen tralies en je mocht wel weg.
Maar de direktrice, een non, was een ontzettend vuile etter. Ze kon ontzettend goed treiteren. Er was vastgesteld hoeveel geld je kreeg, maar het grootste deel stak ze in haar eigen zak. Sommige meisjes mochten wel even weg, anderen niet. Ze had er altijd wel een reden voor waarom dat was.
Een meisje heeft zelfmoord gepleegd. Ik kon heel goed met haar opschieten, ze was bijna een zus. Ze had een vriend, die een pooierachtig figuur was. Ze werd door hem seksueel misbruikt. Ze moest ook voor hem werken en had ook een geslachtsziekte opgelopen. Ze vertelde aan ons wat er gebeurd was en dat lekte uit. Ze werd daarna alsmaar gevolgd. Ook hadden ze de politie ingeschakeld. De direktrice treiterde haar ontzettend. Ze mocht geen korte rokken of lange broeken aan. Ze mocht 's avonds niet weg. Ze moest direkt van school naar huis komen. Toen is ze weggelopen en daarna in Zetten geplaatst. Toen heb ik haar nog opgebeld en ik hoorde dat ze het niet meer zag zitten.
Een maand daarna heeft ze zelfmoord gepleegd.

Ik heb 3 maanden in Roermond gezeten en moest daarna terug naar De Goede Herder, omdat ik een paar keer was weggelopen. Daar ben ik weer na 3 maanden weggegaan en heb nog in een paar andere tehuizen gezeten. Uit het laatste tehuis ben ik weggelopen en ben op kamers gegaan.

Als ik aan die tehuizen terugdenk vind ik het jammer van die jaren waarin ik zoveel had kunnen leren en waarin ik niets geleerd heb. Het feit dat ik altijd onder druk leefde en overal toe gedwongen werd heeft gemaakt dat ik moeilijkheden heb om me te redden in de maatschappij.

Omdat je altijd ja en amen moest zeggen is het heel moeilijk om hard te zijn en nee te zeggen tegen iets of iemand. Ik vind ook dat de leiding misbruik van ons maakte en van alles op ons afreageerde. Daar zou controle op moeten zijn. Ze moeten meer uit liefde met ons omgaan en niet denken dat we er niet voor niets zitten.

uit: De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978



Vrouwen hulpeloosheid en ziekten.

Amsterdam 1978 - 2008: 30 jaar nadien.
Nog steeds houden Goede Herderinnen (net als die van de Voorzienigheid)
hun mond en laten zich opsluiten .


Het werk van de religieuzen van den Goeden Herder, dat zich ten doel
stelt de zedelijk gevaarlopende meisjes onder zijn bescherming te nemen om hen
voor erger te behoeden en hen op te heffen uit hun gevaarlijke mileu,
teneinde hen lter weder als nuttige leden der samenleving daarin te doen
terugkeeren

klik....Verder is aan alle zijden gestreefd naar isolatie der pupillen onderling
ten opzichte vooral van elkaars verleden.....



Het oude aardappel hok "daar lag zand in, wat wel lekker warm was" werd op het internet met al zijn mogelijkheden, vervangen door afgesloten groepjes en modderbaden, die zo lekker warm zouden zijn.


De hulpeloosheid, angst en schaamte van de versteende pijn.



'Dan wordt je in die cel gekwakt, dan gaat die deur
achter je dicht. Die hele ruimte en die muren komen dan op je af. Je wilt eruit, dus je begint tegen zo'n deur aan te trommelen en te schelden van moordenaars en weet ik wat niet meer en "ik wil eruit" enzo. Je begint te janken, helemaal dol ben je dan.



Je kunt niks anders doen dan je koest houden. Je kunt je gevoelens gewoon niet kwijt, omdat je gewoon weet van "als ik me rustig houd, dan mag ik er weer uit", maar je voelt je inderdaad wel als een beest hoor' ?


We can promote ethical husbandry where animals are treated as respected sentient beings, or allow them to be kept their entire lives in caged prisons and treated as "production units."

6 opmerkingen:

inez zei

reacties van 14-1 die hier stonden zijn verwerkt en verplaatst zie
En jij?

Nog maar een jaar erbijgetekend dus.

Anoniem zei

graag wil ik toch een reactie geven,over dit verslag van de goede herder.
ik weet niet in welke eeuw zij er gewoond heeft in 1800 of zo iets,want die isoleer cel was toch echt geen aardappelhok met zand en je kreeg ook geen wit kleed aan,
ja de isoleer cel was erwel ,maar het was een nette kaal klein kamertje die helemaal betegeld was.
in velp tenminste,maar ik heb ook met andere gepraat en die herkenne die ook niet,en ik was toch in de goede herder eerder 57-62 dan de verhaal vertelster.dus vele malen strenger dan dat het later was.
over de rest kan ik me wel in vinden in haar verhaal .
dit wilde ik even kwijt
groetjes narda

inez zei

Narda, waar ik nu zo benieuwd naar ben is

waarom jij het nu eigenlijk -2008 -zo belangrijk vind of in een verhaal, die een vrouw 30 jaar geleden vertelde (het stond in ieder geval30 jaar geleden -1978 -in dat boek),

het wel of niet klopte dat er jaren daarvoor wel of geen geen zand op de vloer van dat isoleerhok lag.

En of je nu wel of geen wit kleed aan kreeg.

Waarom vind je dat zo belangrijk?

En waarom kennelijk zo belangrijk dat je daar met anderen ine een afgesloten groepje over praat en daar dan even hier blijkbaar rapport over uit komt brengen dat het niet klopt?

Ik vind hele andere dingen die daar staan veel belangrijker. Ook in wat jij schrijft trouwens.

Dat het een net kaal klein kamertje was die helemaal betegeld was. bv.

Want of er nu wel of geen zand lag, en met of zonder wit kleed, dat maakt volgens mij geen enkel verschil in hoe zij heeft beleefd wat er gebeurd is met haar.

Wel het feit dat er dat isoleerhok was. Dat mensen dus vonden dat je op die manier in die isoleer gegooid kon worden, je op die manier opgesloten kon worden.
Volkomen machteloos.

Mijn isoleer-cel, in de Voorzienigheid Amsterdam, 7 jaar oud, zag er in ieder geval weer heel anders uit.

Kom zelf maar, en dat geldt ook voor die anderen natuurlijk, met je eigen ervaringen en je informatie en zet die er maar naast.

Dus laat eens horen, aub, waarom je dat dan op die manier schrijft?

En heb je zelf wel eens in die isoleer gezeten? Waarom dan? En?

Maar zeker ook: waarom misschien wel niet? Wat was dan het verschil tussen jou en die meiden die er wel in belandden?
En hoe was dat dan voor jou dat weten dat je in die isoleer terecht kon komen?
En voor anderen denk je?

Dat lijkt mij veel belangrijker misschien wel veel meer informatie gevend en delend eigenlijk dan de vraag of er wel of geen zand lag, en dat witte kleed.
En wat anderen dan vinden over die informatie.

Ben benieuwd.

inez zei

O en die vrouw kan het natuurlijk ook niet in 1800 of zo hebben geschreven: toen bestond de Goede Herder Velp nog niet, en ook de typemachine dus typelessen niet.

Ik weet niet over welke periode ze het heeft.
Maar misschien ontdekken we wel vanaf waneer die typelessen er wel werden gegeven. Doordat een ander weer weet dat in die en die jaren er nog geen typelessen waren :-)

Zo zijn dus al die stukjes informatie wel degelijk van belang, die we bij elkaar kunnen leggen. door gewoon te vertellen en het naast elkaar te leggen.

Doe je mee? Gewoon open!
Want waarom zou daar iets zo dramatisch aan (moeten) zijn dat daar niet gewoon open over verteld kan worden?
Ben ik eigenlijk ook vreselijk benieuwd naar.

Jij een idee?Of iemand anders?

Zou dat toch met andere zaken te maken hebben, denk je?

En dat strengere tussen 57-62 wat was er dan volgens jou of wie dan ook zo vele malen strenger?

Ik ben daar nog niet zo zeker van eigenlijk. Maar hoor het grraag waarom iemand dat dan denkt.

Dus kruip eens achter je pc en laat eens horen, deel je informatie en je ideeen.

Ik loop onder tussen hard mijn best te doen op het herkauwen van het herkauwen, van van de week. De woorden beginnen er bijna te komen.
Maar zal vanavond nog even wat andere zaken erbij zetten.

Da's tenslotte samen werken en delen wat er wel al is en iemand kan of wil kunnen ;-)

Anoniem zei

hallo
in almelo was het isoleerhok....ja hok van hout helemaal boven in de nok op zolder.
daar waren overigens ook kasten vol met nieuwe kleding,ik heb er 1 keer een jas mogen uitzoeken,in 4 jaar tijd,vlak voor ik weg mocht.
even nog dat hok wat ik toen zag een lein houten kamertje met een emmer en een deksel er op voor de behoefte
wat een galbakken waren dat daar heb er weinig christelijks ervaren
nog steeds blij dat ik daar weg ben?
maar soms heel soms ben ik daar nog
lies

inez zei

Lies, jouw email werkt blijkbaar niet (of is vol??)
Ik krijg de berichten in ieder geval terug...

Kijk maar even wat je daarmee wilt.