Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vinger Gods wat zijt gij groot
uit: Grassprietjes, Cornelis Paradijs
voor jou en jou en jou en ook jij en mij
Dublin 10 juni 2009
Don't Give Up Till It's Over
cadeautje van Dubliners
Hemelvaart
Doudart de la Gree
Zondaressen
Sex in a cold climat, 1998
de documentaire waarmee de Magdalene Sisters begon
Ierland
States of fear
Peter Mullan
you tube
7 opmerkingen:
hoi inez
ooooh, wat leuk mijn moeder is aan het zoeken heeft hem nog wel want zij gooit niets weg.
weet alleen niet waar ze het gelaten heeft,maar komt boven water weet ik zeker.
dus nog even geduld aub komt er aan
groetjes
lies
reken ik op, dame. :-)
Als je moeder dan toch aan het spitten is...en jullie nog wat leuks (of niet leuk) tegenkomen, geef vooral een seintje ;-)
Maar waar blijft je beschrijving van die foto? Wat is die kist (???)
Geen zin in?
Groetjes in ieder geval, ook, met excuses voor het spitwerk en gedeelde nieuwsgierigheid, aan je moeder. :-)
Lies, of ...?? een van de andere herderinnen,
behalve die kist(??) uit Almelo in die groepskamer, nog een vraag.
Door een paar herinneringen, of beter herinneringen die ik de afgelopen dagen eindelijk ben gaan snappen en net alleen me herinneren (wat op zich al heel wat was :-) ), ben ik heel beneiuwd hoe het bij jullie ging met schoenen.
Kleding maakten jullie zelf?
(ook onderkleding en winterjassen enzo trouwens? )
Maar hoe ging dat met schoenen??
Iemand die eens wil vertellen?
groetjes
hoi inez
mijn moeder is nog steeds aan het zoeken gooit alles door elkaar en het is een hele berg.
maar gooit nooit iets weg volgens haar is er ook nog een foto van carnaval waar ik ook op sta.
dus komt er zeker aan ...reken maar!!
ja. heb een nieuwe comp nu dus geen ellende meer.
je vroeg naar hoe wij aan schoenen kwamen...nou die stuurde mijn moeder op als ik ze nodig had of kreeg ze als ik op vakantie thuis was.
hoe het met de andere ging weet ik niet goeie vraag ook nooit iets van gehoord ,en ook niet op gelet
de verdere beschrijving van de groepskamer links van het kastje was de deur naar de gang, rechts van de deur op nogal een hoogte was een radio die je alleen maar hard of zacht kon zetten(dat mocht je natuurlijk niet zelf doen moest je vragen)
en heel vaak mocht hij niet harder.
er stond nog zo'n tafel met stoelen
en er waren twee ramen
als je naar de gang ging had je links nog een deur en daar zat star.
die groepskamer was trouwens gezelliger dan die van ons..vond ik
was wel eens daar als ik gestuurd werd om wat te vragen aan zr ursela.
die kist kan ik niet plaatsen.
iets ophangen mochten we niet dus dat hebben ze misschien zelf gedaan?
ik was daar in 1965 tot 1969 of 70
ongeveer die tijd vraag het wel even na aan mijn moeder.
sinterklaas kan ik me helemaal niets van voor de geest halen volgens mij vierde we dat niet gezien onze leeftijd.
een keer moest ik met de kerst daar blijven ,mocht niet naar huis omdat ik de vorige keer niet was terug gekomen,toen hebben we wel allemaal cadeautjes gekregen in de grote zaal kleding.
als je wat wil weten vraag het maar weet me nog veel te herinneren
zoals ik je al schreef kan het hele gebouw wel dromen
dit was het voor nu groetjes
lies
hoi inez
zat net ineens te denken aan die zware ijzeren klos met een stok eraan moest ik de eet kamer en de slaapzaal mee klossen zo heete dat.
was best zwaar werk.
het was een ijzeren vierkan blok dat je met de steel op en neer moest bewegen.
heb het de nonnen nooit zien doen.
hadden ze ons voor natuurlijk.
dat klossen gebeurde 1 keer per week door de weeks was het naast elkaar op de knieen de slaapzaal op vrijven en stof weghalen.
elke ochtend voor we naar beneden gingen
doei doei
lies
Nou Lies, dat was me toch wel een schot tussen de ogen, dame,dat klossen.
Herejezus nog antoe
heb het landgoed getekend nl larenstein velp en ook in filmvorm zoals het was 40 80 100 jaar geleden.
groet van luuk
Een reactie posten