Plaquette Goede Herder.

Voorlopig. Tekst wordt nog veranderd!

30-11-06 was er de ontzetting en de woede door de confrontatie met de tekst van Open Monumentendag.
Die woede was voor een deel oude woede.
En een deel horend bij mijn ontzetting: Hoe is het in godshemelschristusnaam mogelijk dat dit nog steeds geschreven kan worden.
Zoals dat geschreven kon worden bij de sloop en herbouw van Velp.

Anneke schreef over haar speurtocht, samen met haar dochter, naar een plaquette over de Goede Herder, Zoeterwoude/Hoge Rijndijk/Leiderdorp.

Ik heb, denk ik, inmiddels mijn antwoorden gevonden op die vraag hoe is het in godshemelschristusnaam mogelijk.
En dat was een hele pijnlijke zoektocht.
Zoals die dat voor velen zal zijn en zal zijn geweest.

Niet alleen - op welke manier dan ook - voor ex-pupillen van één van de Goede Herder tehuizen.
Die was er voor mij ook. Het is een vraag die hoort bij de RK Kinderbescherming, afdeling meiden, waarvan ik deel uitmaakte, daarmee maakte de Goede Herder deel van mijn jeugd uit.
De vraag van een voormalig zorg-afhankelijke. Ik denk dat we die, op allerlei verschillende manieren allemaal kennen.
Zoals iedere volwassene die kent over zijn of haar jeugd.

Het is bovendien de vraag van een volwassen belasting betalende burger over de Zorg in een democratie.

Ik ben heel erg blij, vanuit de grond tussen mijn tenen, met die vraag en opmerkingen van Anneke, ze lieten me zoeken en informatie vinden.
Dank je wel!

Zoals ik ongelooflijk blij ben met zovelen over die hele wereld die ik vooral sinds die tijd heb gevonden met diezelfde vragen, inmiddels volwassen vroegere zorg-afhankelijken.
Mensen die, op zoveel verschillende manieren, Zorg zijn gaan dragen.
Waardoor ik daarmee de informatie die ik vond en kreeg van anderen, ook volwassen Zorgdragers en Zorg-verantwoordelijken, maar óók Zorg-afhankelijken tot antwoorden kon leren verstaan.

Moeilijke woorden. Ik kreeg ze van Annelies van Heijst in 2003.

De nonnen, mijn nonnen, leerden mij, veel te vroeg, dat ik over moeilijke woorden na wilde denken. Ongeacht wat zij daarvan dan vonden.
Misschien is dat mijn beste erfenis dan wel.

Ik schreef Anneke dat ik de informatie over "haar" plaquette dit weekend online zou zetten. Dat ging dus niet. Ik was nog niet klaar, ik had het antwoord nog niet over wiens plaquette het eigenlijk was.

Ik zat niet in de Goede Herder. Het is niet "mijn" plaquette.
Vooralsnog doet mijn mening er dan ook niet toe.
Hier is de informatie die ik vond.

Voor wie mogelijk ook geinteresseerd is in discussies aan de hand van herinneringsmonumenten:
door de ontwikkelingen rond de geschiedenis van kinderbescherming/tehuizen en wat daar gebeurd (is) wereldwijd zijn er inmiddels ook wereldwijd meerdere officiele monumenten, oordelen, meningen en excuses. Van volwassenen.
Die informatie is voor mij persoonlijk erg belangrijk geweest in het mij zelf verstaan. Hierover waren een aantal zaken belangrijk. De daargevoerde discussie in Australie bv., over wat ben ik Care-leavers (Zorg-verlaters) of System-leaver. en de discussies in Ierland ten gevolge van het daar verschenen Ryan-rapport. Ben je geinteresseerd kun je -in het engels - hierover meer informatie vinden.
Ben je wel geinteresseerd, maar kom je er door het engels niet uit, doe dan vooral je mond open. Dat is op te lossen.