Euphrasiaatje spelen; cadeautjes van goede herders

herziene versie
Een foto die ik prachtig en héél bijzonder vind.
De Kock gebruikte hem, zo staat hij ook in W (w/ wb>
(Het uitgebreide verhaal waarom juist die foto zo bijzonder is, is nu aan 't groeien en da komt nog welderis).

Bij de beelden van de Sancta Maria dat de Terp werd (naast de info van Narda over het huis voor werkende meiden van Leiderdorp) en Stars infovraag over dossiers een stuk achtergrondinfo erbij uit W(w/ wb>

Opvoeden naar stand
(overgenomen met toestemming van de auteur).

... De rooms-katholieke gestichten werden bevolkt dooor fraters en zusters, mannelijke envrouwelijke religieuzen, die hun leven hadden gewijd aan het verrichten van goede werken. Vooral de Fraters van Tilburg hadden in deze een naam met hun weeshuis en drukkerij. Een enkele orde bestond uit gewijde priesters, zoals de Kruisvaarders van St. Jan, die na de Tweede Wereldoorlog het Tehuis St. Jan bestierden. (*144 zie de Kock, Opvoeders). De katholieke gestichten hadden tot na de jaren veertig geen personeelsproblemen. Hun personeel was goedkoop en had ervaring in het internaatsleven. Vaak had dit personeel pedagogische cusussen gevolgd tijdens de voorbereiding op de inwijding van de orde.

In 1935 verscheen een studieboek waarin de vernieuwing van de gestichtsopvoeding met rooms erfgoed werd verrijkt. Dit was het eerste studieboek over gestichtsopvoeding (*145). Getuige latere verhalen was daarmee een goede opvoeding van de kinderen overigens niet gegarandeerd (*146) .

In 1933 werd de opleiding binnen de Rijksopvoedingsgestichten wegbezuinigd en de rang van opvoedkundig ambtenaar opgeheven. De minister stelde: "Uit pedagogisch oogpunt wordt de verhouding opvoeder tot pupil niet bepaald door den rang, welke de eerste bekleedt, maar door diens persoonlijkheid" (*147). Daarmee werd gesuggereerd, dat persoonlijke kwaliteiten voldoende waren om als opvoeder in een opvoedingsinrichting te werken. .....

laatste zin:

.. vereniging Zoek het Verlorene had in 1951 eenzelfde succespercentage voor haar clienten. Dat maatschappelijk slagen niet hetzelfde was als positief terugkijken, bleek uit een onderzoek onder oud-voogdijpupillen uit 1963.

(inez: blijkbaar hadden ze dan in katholieke kringen een andere statistieken. De perversie van Driehuis waar veel kinderen géén lagere school afmaakten, maar waar ons regelmatig de kennelijke vakliteratuur voor ogen werd getoverd in de opwekkende mededeling: "nog geen 3 procent van jullie komt terecht!" )