Er is de nodige discussie over de deelname van Prof. dr. Marit Monteiro aan de Commissie Deetman.
Ik heb geen zin in welke discussie dan ook over het wetenschappelijk werk van Mevr. Monteiro. Heel simpel: ik ben geen wetenschapper, en Mevrouw Monteiro steekt als wetenschapper mij tussen het fluiten door dan ook zonder enig probleem in haar broekzak.
Bovendien is de Commissie Deetman mijn verantwoordelijkheid niet, daarmee dus ook haar deelname hieraan niet.
Maar die commissie Deetman gaat ons allemaal, op verschillende manieren, natuurlijk wel aan, wanneer we willen dat RKK verleden maar eens duidelijk wordt.
Daarmee kom je dus wel op vragen rond Mevrouw Monteiro uit.
Vanzelfsprekend, zij heeft zich als een van de veel te weinigen bezig gehouden met niet alleen Congregaties maar ook met vrouwen geschiedenis.
Zij heeft aktief bijgedragen aan het beeld wat er in Nederland bestond en nog bestaat over het RKK verleden. Dus ook ons verleden.
Mevr. Monteiro - en niet alleen zij - heeft zich bovendien druk bezig gehouden met RK vrouwen. Dus met Zorg. En dus ons verleden.
Daarmee met ons heden én toekomst.
Daarom je medewerking gevraagd.
Er zijn augustus/najaar 2003 verschillende internetdiscussies geweest
1 nav de documentaire/uitzending die Heilig Vuur maakte met Roos en haar dochter die terug ging naar de Goede Herder, Velp.
Dit was een uitzending gemaakt nav. de film De Magdalene Sisters (over Ierland) en de vraag hoe dat in Nederland zat.
Rond dat programma werd er - ik denk voor de eerste maal - via het internet gediscussieerd.
Een aantal vrouwen die zelf ooit in de Goede Herder waren, en een aantal vrouwen (ik meen ook een enkele man, maar ik kan me vergissen)
Hoewel je (ik in ieder geval) het je nauwelijks meer kunt voorstellen met alles wat er de afgelopen jaren inmiddels al bekend is geworden: allerlei mensen waren knap geschokt door dat programma.
Een paar weken later kwam de RKK met haar programma Soeterbeeck en een antwoord hierop.
4 deelnemers die hun visie/deskundigheid konden vertellen of wij in Nederland dergelijke situaties als de in de Magdalene Sisters getoond ook hadden gehad.
1 vrouw die eerst in Zoeterwoude, later in Velp had gezeten, en in de 1e discussie positief de zusters had verdedigd op grond van haar ervaringen, deed hieraan mee.
Naast een directeur van het vroegere Zetten en een dame die vertelde hoe bewoners nu om kunnen gaan met hun belangen en inspraak zouden hebben, was meen ik Mevrouw Marjet Derks (het kan ook Mevr. José Eijt zijn geweest) de andere deskundige. (zowel Mevr. Eijt als Mevr. Derks zijn collega onderzoekers/schrijvers van Mevr. Monteiro )
Medewerking die ik wil hebben is de tekst van die 2 discussies.
In die discussie werd in mijn herinnering door in naam van Mevr. Monteiro en Mevrouw Derks naar mijn mening niet alleen geprobeerd - let op mijn mening je kunt er dus best anders over denken - "sympathie" voor de zusters van de Goede Herder te krijgen door de Magdalene Sisters film als niet serieus te nemen informatie af te doen er zijn vooral - door de manier - waarop die discussies door "deskundigen" gedaan werd ( "deskundigen", want ze hadden nooit onderzoek gepleegd! dus waren net zo deskundig als de visboer op de hoek of de gemeenteraad in Zoeterwoude in de discussies over die plakkette ) mensen, vrouwen, vroegere bewoonsters, opnieuw emotioneel gechanteerd hun mond dicht te houden.
Verschillende onder jullie hebben dit ook wel eens genoemd.
Mevr. Marit Monteiro's naam is hieraan verbonden.
Maar wat niemand kon voorzien is dus nu deze discussies - die toch al idiote gevolgen hebben gehad - ook nog eens mee zouden gaan spelen met de mogelijkheden en de noodzakelijke afrekening met het verleden.
Mevrouw Marit Monteiro's naam is hier - terecht of niet - mee verbonden, zij maakt deel uit van de Commissie Deetman en is dus ook betrokken bij die Commissie Samson.
Wij hebben belangen bij het goed werken van die Commissie Deetman. Vrouwen (en hun kinderen) vanuit de Goede Herder, maar ook vanuit de zusters van de Voorzienigheid en de netwerken die daar rondom bestaan.
Het is beroerd genoeg dat veel te weinig mensen zich bezig (hebben ge-)houden met meiden/vrouwen in die kinderbescherming, en op geen manier mag dat belang geschaadt worden door de ingewikkeldheid en de risico''s van netwerken.
Wie dan ook moet zich nu eindelijk eens vrij kunnen voelen.
Dat geldt óók voor onderzoekers, ook Mevr. Monteiro heeft daar belang bij.
Bovendien is het internet inmiddels knap grimmig - niet alleen rond de kerk - en bepaald niet meer dat wat het was en mogelijk was in 2003.
Niemand schiet iets op met geleuter dat niet open boven water komt.
Bij deze dan dus maar.
Maar wat mij betreft liever met de discussies er gewoon open bij.
Ook ik kan tenslotte giga uit mijn nek kletsen.
Het is mij bekend, er is genoeg over gesproken binnen allerlei netwerkjes dat ook een aantal Goede Herderinnen copietjes hebben van deze internet discussies.
Ik heb de afgelopen jaren hier al verschillende malen om gevraagd, ook via de kringen van de Goede Herderinnen.
Daarom nogmaals de vraag: wie heeft er nog een copie van deze discussies?
Ik niet!
Ik heb dat materiaal in diepe walging (die - let op!! niet Mevr. Monteiro zélf betrof) vernietigd toen ik dat nodig had.
Gelukkig wel, mijn walging was en is belangrijker dan een of ander historisch onderzoek, want gaat over mij en mijn leven, de bestaande realiteit. Onderzoeken - in het belang van ons allemaal - niet!
Maar erg handig is dat nu dus niet. We hebben het nu gezamelijk nodig, dat materiaal hoort bij wat er nu op tafel moet komen.
Zeker over de Goede Herder en haar bewoonsters.
Daarom: wie heeft er nog een kopietje?
Wanneer je geen zin hebt mij die copietjes te sturen, uitstekend, leg ze dan ergens anders op tafel(graag een copietje naar de commissie!)
Maar laat ook hierover duidelijkheid en verder geen geleuter meer zijn.
Meer dan dit en deze openheid vind ik het dus ook niet mijn zaak,
Behalve nog een dringend wat gij niet wilt dat U geschied, doe dat ook een ander niet! verzoek:
Uit contacten is duidelijk dat de Roos, Heilig Vuur, hele duidelijke keuzes maakt over het NIET openbaar ter beschikking zijn van de documentaire. Respecteer die keuzes dus. Haar keuzes om aan die documentaire mee te werken, waardoor deze mogelijk werd, waren voor velen belangrijk, heb dus het boerenfatsoen - zelf - rekening met die door haar gemaakte keuzes en deze te blijven respecteren ook in eigen facebook netwerken etc!
oh, enne uh, dit was lastig schrijven op een verkeerd moment, dus het kan best zijn dat ik dit op een later moment herschrijf. Mijn vrijheid , maar mijn keuze over openheid en dus het verzoek om je medewerking blijft hetzelfde!
Dat herschrijven deed ik dus nu, 12-9-2010.
En dat
Niemand heeft het recht de ander, om welke reden dan ook, de toegang tot en de kennis van haar/zijn (eigen) verleden te ontzeggen!
vind ik nog veel hartgrondiger dan ik al deed!
In ieder geval bedankt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Geplaatst door Marjet Derks op Goede Herder op
25 september 2010 18:13
Geachte mw. Inez,
In uw stuk over het programma over de zusters van de Goede Herder en, daarna, de uitzending van Soeterbeeck, noemt u mij als degene die hierop 'deskundig' commentaar heeft gegeven. Ik zou zaken over deze zusters, die u raken, hebben willen goedpraten en dat heeft u geraakt. Ik zou dat bovendien 'namens' prof. Marit Monteiro hebben gedaan.
Ik wil u er graag op wijzen dat deze beweringen onjuist zijn. Ik heb nooit in het programma Soeterbeeck gezeten en evenmin ooit namens Marit Monteiro gesproken.
Wellicht verwart u zaken, ik was enkele maanden geleden wel in het NOS-journaal te zien. Dat was naar aanleiding van een congres over katholieke scholen. Bij die gelegenheid heb ik echter nadrukkelijk gepleit voor het naar voren halen van wat ik 'zwarte herinneringen' aan religieuzen noem. Dat heeft dus met wegmaken niets te maken, integendeel. Bovendien verschijnt binnenkort een boek van mij, dat ik o.a. samen met prof. Annelies van Heijst schreef (die u nog wel kent), waarin wij uitvoerig ingaan op die zwarte herinneringen. Ik noem het vast even, zodat u dat straks kunt nalezen: het heet 'Ex caritate'. Elke suggestie dat ik slachtoffers van misbruik - in de breedste zin van het woord - niet serieus neem, is daarom onfundeerd en werp ik dan ook ver van mij.
Marjet Derks
Geachte Mevrouw Derks
(en anderen)
Ik vond Uw reactie pas vanavond.
Vervelend genoeg verdween Uw bovenstaande reactie door technische problemen en mijn geklooi samen met een reactie mijnerzijds.
Ik had technisch geen andere mogelijkheid dan de copie van Uw stuk op deze wijze, maar foutief gedateerd, terug te zetten.
Vanzelfsprekend veranderde er aan de tekst niets.
Dag Mevrouw Derks
Ik vind het zinvoller even een paar dagen te wachten met een antwoord.
Vriendelijke groet
Dag Mevr. Derks
Op RK Nieuws http://www.rorate.com/nieuws/nws.php?id=63680
las ik vandaag een bericht over uw werk, en dat van prof. dr. Annelies van Heijst en prof. dr. Marit Monteiro.
Allereerst van harte gefeliciteerd met het uitkomen daarvan. 1200 bladzijden zonder enige twijfel degelijk werk is en dan uitkomen is ongetwijfeld een heel bijzonder ervaring. Het kan niet anders dan een hele hoop werk zijn geweest waarvan de omvang slechts een weergave is en ik hoop van harte dat U en de uwen er erg blij en tevreden mee zijn!
Als vanzerlfsprekend heb ik het niet gezien, mogelijk minder vanzelfsprekend zal ik het ook op korte termijn niet zien schat ik in, daarmee dus zonder enige inhoudelijke waardering dwingt alleen al het daar liggen van Uw boek respect af en zijn mijn felicitaties aan U - alle 3 - daarvoor dan ook zeer gemeend.
Wat mij betreft vereiste dit vereiste dit bericht in combinatie ook met Uw reactie hier het nodige nadenken. Ook niet zo verbazingwekkend natuurlijk. Naast mijn persoonlijke betrokkenheid tgv mijn jeugd en de consequenties daarvan heb ik een aantal ideeen over de (gekregen en kennelijk maar wat graag op zich genomen ook) rol van die Stichting Echo cs. en die sinds 2003 toen ik het (toenemend) leerde kennen nooit onder stoelen of banken gestoken ook.
En nu ligt daar ook uw boek, ontdek ik in dat bericht.
Een samenloop van toevalligheden die die niet zo heel erg toevallig is realiseerde ik mij.
En ik vooralsnog een buitgewoon (en nogal triest) voorbeeld vind, maar zo volledig passend in het verhaal passen van de "actieve zusters" in Zorg en Onderwijs, zoals we dat ook nu -eindelijk - in Nederland in toenemende openheid leren kennen.
Dat is, wat mij betreft, vooral een verhaal van keuzes van mensen.
Vrouwen én mannen.
Keuzes zijn altijd persoonlijk.
In dit geval door die samenloop zelfs heel persoonlijk.
Van U, Mevr. van Heijst en Mevr. Monteiro, zelfs kennelijk (Uw, in de Stichting Echo, andere collega) Mevr. Eijt, van de hoofdredacteur en niet onwaarschijnlijk schrijver van dit stuk zowel als van mij (en anderen vroegere zorgontvangers die met dit blog (en anderen als mijn blog mbt de Voorzienigheid zowel als Crispina) van alles te maken hebben).
Allemaal individuele mensen die te maken hebben met die religieuzen en daarover hun eigen keuzes maakten en tot op de dag van heden maken. U met Uw boek.
Ik zag Uw optreden in het NOS journaal, gelukkig, pas vanmiddag.
Ik heb te zware dagen achter de rug om nu in staat te zijn zo te formuleren wat ik daarover nu verder wens te zeggen. Dat heb ik een paar maal geprobeerd en weggehaald.
Voor nu heb ik daardoor niet anders dan de -wellicht later wat uit te breiden -samenvatting van de gedachten over die keuzes.
Iedereen moet nu eenmaal overleven.'t Is maar net de vraag hoe je dat dan doet.
Een reactie posten