Al is het een erg beroerde foto, kunnen jullie hier misschien nog iets mee?
Voor mij lijkt het alsof er een feestje met cadeautjes moet komen. (maar zijn dat er voor Sinterklaas-surprises te weinig???) Dat ding rechts is vast geen magnetron, maar of dat wel een televisie is??
En wat hangen daar voor plaatjes aan de muur?
Zeg nu toch aub niet dat het allemaal Euphrasiaatjes zijn...
Dus, enig idee?
Konden jullie trouwens zelf wat met het inrichten van die ruimte (wij dus zo hartgrondig niet dat het niet eens in je hersens opkwam dat je als een van de kinderen iets op zou kúnnen hangen!) of alleen met dat kastje op je chambrette?
Dat spul wat daar staat had dus bij ons nooit in de groepsruimte kunnen staan, realiseerde ik me door deze foto.
(de reden is niet voor internet).
Volgens mij is het nl. Almelo, maar ik geloof je direct wanneer je, met redenen aub, zegt dat het Velp was.
Kijkend naar dat Tomado-boekenrekje, die Chianti(?) fles op de schoorsteen (en de herkomst van de foto) schat ik het qua tijd midden begin/midden jaren 60 in.
Ben benieuwd. Ik heb geen idee waar ik naar kijk in ieder geval :-)Voor mij lijkt het alsof er een feestje met cadeautjes moet komen. (maar zijn dat er voor Sinterklaas-surprises te weinig???) Dat ding rechts is vast geen magnetron, maar of dat wel een televisie is??
En wat hangen daar voor plaatjes aan de muur?
Zeg nu toch aub niet dat het allemaal Euphrasiaatjes zijn...
Dus, enig idee?
Konden jullie trouwens zelf wat met het inrichten van die ruimte (wij dus zo hartgrondig niet dat het niet eens in je hersens opkwam dat je als een van de kinderen iets op zou kúnnen hangen!) of alleen met dat kastje op je chambrette?
Dat spul wat daar staat had dus bij ons nooit in de groepsruimte kunnen staan, realiseerde ik me door deze foto.
16 opmerkingen:
http://www.tremele.nl/school/vakschool/geslgd1941/geslgd1941.htm
hoi inez
gevonden bij deze.
misschien vind je het leuk
.
hoi, wie je dan ook moge zijn.
Dank je wel voor je tip.
ik vind het een erg leuke foto.
Ook erg leuk even zo'n link van iemand te krijgen. want er staat nog veel meer leuk materiaal op.
Maar ik werd er ook verdrietig van ook. Een confrontatie met woede en vooral onmacht maar vooral de realiteit (of in ieder geval zoals ik die zie :-) )
Zo heb ik net vorige week of zo - na knap stug denken over wel of niet - een krantenberichtje over een stel meiden, ook geslaagd ook voor hun naaidiploma's zitten anonimiseren. Familienamen weg zitten halen, maar het berichtje over houden.
Daar had ik vreselijk de pest in!
Heb ik nog!!!
Jouw tip/foto confronteerde me daar even hartgrondig mee.
Niet in de laatste plaats omdat ik je berichtje ook nog eens vond samen met 2 berichten van Star...
( en nog een paar ontwikkelingen rond Ierland)
http://goedeherder.blogspot.com/2009/08/cadeautje-voor-jou-star-en-voor-jou-ook.html
en ik nog steeds loop te peinzen over een antwoord aan Lies en het monddood zijn gemaakt wat zij, zeer terecht, zegt.
Wat is er in vredesnaam normaler dan mensen die samen aan het werk gaan met en rond hun eigen geschiedenis en de gemeenschap waar zij deel van uit maak(t)en. En dus ook even namen uit herinneringen opdiepen bij hoi-jongens-kijk-eens-weer-een-foto-is-ie-niet-prachtig.
Maar het is dus niet normaal...
Nog afgezien van de privacy op internet, geeft het vooral de uitsluiting die er heeft plaats gevonden weer.
En de gevolgen daarvan tot op vandaag de dag. En de wetenschap dat die voor nog minstens een generatie levende mensen zal blijven gelden. Voor ons, en onze kinderen.
Dat isolement dat het mogelijk maakte dat onze persoonlijke geschiedenissen gestolen werden.
Door Congregaties en door een Staat. Soms zelfs, ook, door elkaar.
De zwarte gaten in koppies van mensen wat daar het gevolg van is.
Een omringende samenleving die daar, tot op vandaag, aan meewerkt. Waardoor gaten in koppies van mensen blijven bestaan en de samenleving blijft liegen, of, als in Ierland, voor mij, volslagen krankzinnige bedragen betaalt als afkoopsom, voor dat verleden. Krankzinnige bedragen, uiteindelijk een fooi, die ook elders zo nodig zijn over die vraag: wat is een mensenleven in uitsluiting waard?
Ja, dank je wel, ik vind het een ontzettend leuke foto. En dat meen ik.
En ik vind het hartstikke leuk dat je die link gaf.
Maar ik ben vooral erg blij dat ik de verhalen mag weten van die mensen op de foto onder dat spandoek.
Mijn woede, onmacht en verdriet te weten over die vraag wat is een mensenleven waard, mijn trots en vastberaden hoop en geloof over wat een mensenleven waard kan zijn. Mij realiserend dat die harstikke leuke foto uit 1941 is...
Dank je wel voor je gelinkte foto. Ja ik ben er blij mee! Ik zal het koesteren voor als ik het weer eens spuugzat ben, blij ben met weer een cadeautje van een goede herder(in) of misschien wel weer een naam uit een gevonden artikeltje weghaal.
Koppies en zwarte gaten willen vergeten is zo makkelijk.
Bedankt!
hoi inez
was vergeten me naam te vermelden maar die foto was van mij.
in almelo was de opleiding ook van st anna......vandaar.
de eerst examens in 1941 gaaf om te weten...daar begen de winst voor de nonnen.
waar zal al dat geld gebleven zijn wat ons meiden toe kwam????
gr lies
Sorry Lies, maar ik ben bang dat ik je niet helemaal ( zelfs helemaal niet :-)) snap.
Lijkt me stug dat je bedoelt dat jij op die foto staat, of...??
Probeer het nog eens aub.
Maar begin je verhaal dan even bij het begin :-)
groetjes
hoi inez
hhhahahahahahhhah
o wat onhandig...nee ik heb je die link gestuurd bedoelde ik.
nee ik ben van 1952 dus toen was ik er nog niet
in die tijd zijn ze begonnen met de opleidingen en daarna is de flinke winst begonnen over onze rug
begrijp je het nu??
groetjes lies
hoi Lies,
ik heb me nu suf zitten piekeren, maar kom er niet uit, vertel dus maar :-)
hoi inez
tot mijn verbazing liet mijn moeder van de week nog een lijsje zien waarop mijn cijfer staan van me examen coupeuze opleiding in al melo.
weet bij god niet hoe ik het hier neer kan zetten maar zal het even aan mijn nicht vragen misschien vind je het leuk
maar wel even geduld dan moet ik wel het een en ander regelen
groetjes
lies
hoi ninez
die foto van die groepskamer zou in almelo kunnen zijn lijkt veel op de kamer waar ik zat bij zr franciska.
alhoewel die tafel toen recht stond.
het kastje met het schemerlampje doet me denken dat het zo is
als wij op vakantie naar huis waren geweest namen we allemaal iets mee voor het kastje
koffie koekjes suiker koffiemelk cake e.d
voor in de avond een kopje koffie met iets er bij....wat een luxe eigenlijk voor die tijd
een sinasappel kregen we alleen met koninginnendag
oranje daarom.
lijkt erg veel op de groeps kamer waar ik GEZETEN heb.
maar nogmaals ben er niet honderd procent zeker van
groetjes lies
inderdaad we mochten niets zelf ophangen maar het was voor de begrippen toen der tijd zogenaamd gezellig gemaakt.
wat een bij elkaar geraapt zooitje anders,het heeft niet veel om het hand.
kan nog steeds niet lang op een houten stoel zitten want dan word ik onwel
of ik dat over gehouden heb van daar dat weet ik niet.
lies
ik denk te laat maar zou zo graag een gesprek willen met een non uit de tijd dat ik ook daar was,niet om te verwijten want dat heeft voor mij nu geen nut meer.
maar om ervaringen te delen uit die tijd.
maar denk dat ze nu allemaal wel dood zijn.
of nog niet allemaal????
en zouden ze er voor open staan???
vraag het mezelf af.
groetjes weer lies
Hoi Lies, dan maar samen een grote pot ochtendkoffie?
Ik werd wakker met een hoofd vol en jij had blijkbaar een hoofd vol 2 dagen, gezien je vele reacties .
Melk, suiker? De boterham met kaas denk je ermaar bij :-)
Veel dus, dan maar even reacties ook ook in stukjes.
Wat heerlijk dat je moeder dat bewaard heeft. Wat lief.
Ja natuurlijk is dat hartstikke leuk om daarvan een copietje hier bij te mogen zetten, waarde troel!
En niet alleen leuk, zelfs nog belangrijk ook :-)
Dat soort spul moet juist boven water komen.
Het is weer een stukje informatie. En wie weet misschien vul je, zelfs al is het alleen maar door er nu in het openbaar over te praten weer een stukje herinnering, (of zelfs een stukje zwart gat!) van een ander weer aan, nu of over een tijdje,
waar die blij mee is. (al zal die het misschien wel nooit zeggen ;-) )
Al die kleine stukjes die je deelt met elkaar, zijn samen de puzzel van wat de Goede Herder ooit was.
Jouw en ons en Nederlands verleden (zelfs internationaal).
En als we ooit willen snappen hoe en waarom er dan gebeurde in die kinderbescherming dan moeten we dus die puzzelstukjes verzamelen en aan elkaar proberen te passen door het elkaar cadeau te doen.
Precies zoals jouw moeder dat voor jou heeft bewaard!
Daar hoort, net als het petje van de paus dat de zusters ooit kregen, óók jouw coupeuse diploma met cijferlijst bij.
Die horen bij elkaar! (lach niet). En bij de Goede Herder.
En dus bij Nederland enzovoorts. .
Já de Goede Herder bestond, já jij zat er, je moeders dochter zat er, zoals ik in de Voorzienigheid zat.
Pas wanneer we al die stukjes puzzel bij elkaar leggen kun je kijken naar dat verleden.
Eerlijk gezegd weet ik zo net nog niet wat nu belangrijker is, dat petje van de paus of jouw diploma, dat oordeel laat ik graag over aan een hele goede historicus; maar ik kies voor voor jouw moeder die jouw vorige week dat lijstje liet zien!
Schuif dus maar een bak koffie naar haar door.
Dan zet ik even verse en lees de rest.
O en hoe je dat hierop zet?
Heb je een scanner? Of een beetje handig buurkind?
Dan stuur je zo'n scan (groot aub!!) naar mijn email.
Lukt dat niet, dan even contact per email. Want met een goede foto kopie (dubbeltje bij Appie) komen we ook al een heel eind.
verse koffie!!
Lies je schreef:
die foto van die groepskamer zou in almelo kunnen zijn lijkt veel op de kamer waar ik zat bij zr franciska.
Kun je het jaar erbij bedenken dat jij er zat?
Zie je hoe mooi dat verhaal erbij is over dat kastje? De foto wordt er leuk door, mens. Ik kan toch niet ruiken waar jullie je koffie plus verstopten? ;-)
Maar wat moest je dan als je met vakantie niet naar huis kon?
(bij ons werd in Amsterdam zodra je binnenkwam alles ingepikt om te "delen" en je kleding ernog op nagekeken ook, in Driehuis mocht je later volgens mij een deel zelf houden, was er in ieder geval ook gezamelijk koekjes etc. (inclusief de rekening en het gezucht "weet je wel hoeveel geld per week we krijgen voor jullie snoep", wat inderdaad een belachelijk bedrag per kind was)
Eens proberen of je de rest van die kamer kunt beschrijven?
En hoe je dat vind?
Staan daar sinterklaas surprises of zo? Hoe vierden jullie sinterklaas?
Wat is in vredesnaam dat grote ding (kist???) met een kussen erop?
Sorry Lies, verdere reacties van mij in ieder geval niet voor vanavond, ik moet rennen.
Maar wie weet wie er verder langs waait en even naar je zwaait ;-)
anna h zei...
25 september 2010 22:05
De foto van de recreatie kamer is van de groep de notenkrakers in almelo.
In de groep verbleef ik van juni 1962 tot mei 1964. Toen kreeg ik de kans om daar weg te lopen.
Anna
(door mij, inez, knap laat veranderd door anna's familienaam weg te halen)
Anna, hoi. Ik werd wakker vanmorgen met jou tevreden zin "tot ik de kans kreeg" om weg te lopen in mijn achterhoofd.
Heerlijk, dank je wel.
Ik ben gek op wegloopverhalen ( en er zijn er een paar hele mooie juist van Almelo). Dus geef aub eens even een tip over hoe we jou kunnen omkopen jouw verhaal eens te vertellen en ons allemaal mee te laten smullen? Ellende verhalen zat, dus een hopelijk een smulverhaal is nooit weg.
Krijg ik je niet zo gek?
Dan zal ik van de week ook eens even wat leuks gaan doen, al dat misbruik komt me mijn strot meer dan uit, en eens zien of ik het verhaal van een Goede Herderin die zich door 3 heren liet ontvoeren er niet bij kan vertellen.
werkt het en ga jij ook aan het werk? Ik ben benieuwd! :-) :-)
In ieder geval alvast bedankt voor die grinnik. 't Werkt!
Als er trouwens nog iemand is die behoefte heeft of het leuk vind een mooi verhaal te vertellen..
Het hoeft niet eens je eigen verhaal te zijn, want ik heb er nog een paar mooie liggen die alleen nog maar even verteld moeten worden. En dan liefst voordat iemand anders ze inpikt.
Gegarandeerd: je kunt er je meest smerige gevoelens op kwijt en je wordt er vrolijk van.
Star?
Je bent een goede verteller, dame, dus komt het jou wellicht goed uit?
En jij Narda? Ook jij vertelt prachtig en je hoeft voor die lach en om die uit te delen natuurlijk helemaal geen smerige gevoelens te hebben. Maar nu nu ik er aan denk is die dame die zich liet ontvoeren misschien wel een leuke voor jou.
Laat maar even horen dus, als je er zin in krijgt. Dan laat ik die nog even liggen en kijk nog eens even verder.
Verder iemand behoefte aan of lol in?
Ik merk het wel weer.;-) :-)
Een reactie posten